پژوهشگران در انگلستان برای اولین بار بخش هایی از یک قلب انسان را با استفاده از سلول پایه پرورش داده اند.
موفقیت جدید موجب این امیدواری شده که شاید مشکل فراهم نبودن عضو برای پیوند حل شود.
مجدی یعقوب، رئیس تیم پژوهشگران مورد بحث می گوید چنانچه آزمایش بر روی حیوانات موفقیت آمیز باشد در ظرف سه سال می توان از نسوج قلب که به طور مصنوعی پرورش داده شده برای پیوند استفاده کرد.
این پژوهشگران با پرورش سلول پایه ای که از مغز استخوان گرفته بودند موفق به تهیه سلول های دریچه قلب شدند. این نسوج بعدا به حیواناتی مانند گوسفند و خوک پیوند زده شده و نتیجه بررسی خواهد شد.
پرفسور یعقوب می گوید احتمال دارد پرورش یک قلب کامل از طریق سلول پایه، اگرچه طرحی بلندپروازانه است، تا ده سال دیگر امکان پذیر شود.
پرفسور یعقوب می افزاید چنانچه بخش از کار افتاده قلب بیمار با نسوجی که از سلول پایه درست شده و از نظر ژنتیکی با بیمار همخوانی دارد عوض شود، احتمال اینکه پیوند موفقیت آمیز نباشد و بدن بیمار آن را رد کند وجود نخواهد داشت.
سلول های پایه دارای این قابلیت هستند که به انواع مختلف سلول ها تبدیل شوند و بسیاری از دانشمندان معتقدند که به دلیل این قابلیت، امکان دارد که نسوج مختلف را پرورش داده و بخش هایی از اعضای بدن را که صدمه دیده ترمیم کرده و بیماری ها را مداوا کرد.
تحقیقی در آمریکا نشان داده که رژیم لاغری نمی تواند در دراز مدت وزن فرد را پایین نگه دارد و همچنین ممکن است سلامت او را با خطر روبرو کند.
محققان آمریکایی در جریان مطالعات خود دریافته اند که افراد در شش ماه اول رژیم لاغری بین پنج تا ده درصد وزن خود را از دست می دهند. اما محققان دانشگاه کالیفرنیا در بازنگری سی و یک تحقیق در زمینه رژیم های لاغری متوجه شده اند که بالغ بر دو سوم این افراد بعد از پنج سال نه تنها به وزن قبلی خود بازمی گردند بلکه وزنشان بیشتر هم شده است.
مجله "روانشناسان آمریکایی" (American Psychologists Journal) در گزارشی آورده که کم و زیاد شدن سریع وزن بدن می تواند در ابتلا به بیماری های قلبی و سکته مغزی موثر باشد.
تریسی مان، که سرپرستی گروه محققان دانشگاه کالیفرنیا، را برعهده داشته است، می گوید: "رژیم لاغری باعث نمی شود که وزن برای همیشه پایین بماند."
پرفسور مان نتیجه می گیرد که برای بیشتر افراد بهتر است که اصلا رژیم لاغری نگیرند: "چون وزن آنها همان میزان باقی می ماند و در ضمن به خاطر بالا و پایین رفتن وزن تا این حد صدمه نمی خورند."
این محقق در ادامه هشدار داد که برخی از تحقیقات صرفا به گفته های داوطلبین و نه اندازه گیری مستقیم توسط کارشناسان مستقل تکیه می کنند و بقیه هم فقط برای مدت کمی داوطلبینی که لاغر شده اند را تحت نظر دارند. بنابراین نتایج این تحقیقات ملاکی برای همه افراد نیست.
رژیم های لاغری
پرفسور تریسی مان، رییس این گروه تحقیق در دانشگاه کالیفرنیا، می گوید: "برخی تحقیقات با استناد به گفته داوطلبین و نه نظر کارشناسی، یک رژیم لاغری را موفق اعلام می کنند و این درحالی که افرادی که دوباره چاق شده اند هم معمولا در این گونه نظرسنجی ها شرکت نمی کنند. بنابراین مردم اغلب برداشت غلطی از رژیم های لاغری دارند."
در یکی از این تحقیقات، پنجاه درصد از افرادی که رژیم لاغری گرفته بودند پنج سال بعد از لاغر شدن نه تنها دوباره به همان وزن اولیه خود بازگشته بودند بلکه پنج کیلوگرم چاق تر هم شده بودند.
این تحقیق از رژیم لاغری خاصی نام نبرده بلکه انواع رژیم ها را در نظر گرفته است.
پرفسور مان گفت به نظر او خوردن در حد اعتدال و ورزش روشی خوب برای همه افراد است.
دکتر ایان کمپبل، مدیر گروه پزشکی سازمان "ویت کانسرن"، (Weight Conern)، گفت بسیاری از مردم به رژیم لاغری نگاهی کوتاه مدت دارند: "جلوگیری از اضافه وزن چالشی است برای همه عمر. درست مثل بیماری قلب یا بیماری روانی که اگر دارو را قطع کنید ممکن است حالتان بدتر شود."
وی گفت: "افرادی که اضافه وزن دارند اغلب عادات متوازنی ندارند و بعد از این که وزنشان کم شد ورزش و رژیم غذایی سالم را کنار می گذارند."
شواهد جدید ژنیتکی موثر در چاقی مفرط
دانشمندان می گویند که شواهد جدید ژنیتکی برای چاقی مفرط پیدا کرده اند. بر اساس این یافته ها افراد با دو گونه مختلف از یک ژن چاقی در بدن آنها، هفتاد درصد بیشتر از دیگران در معرض چاقی قرار دارند و دارای اضافه وزنی بیش از سه کیلوگرم هستند.
نتایج این تحقیق به این نکته اشاره می کند که با وجود این که بهبود شیوه زندگی نقش اصلی در کاهش وزن را ایفا می کند ولی بعضی از افراد به دلایل ژنیتکی با دشواری بیشتری در کاهش وزن روبرو هستند.
این تحقیق با همکاری دانشکده پزشکی پینسولا و دانشگاه آکسفورد همراه با بررسی اطلاعات آماری نزدیک به چهارصد هزار نفر انجام پذیرفته است.
به گفته پروفسور اندرو هاترزلی از دانشکده پزشکی پینسولا نتایج این تحقیق می تواند توجیهی بر تجربه بسیاری از افراد باشد که با وجود انجام تمرینات متناوب ورزشی و رژیم غذایی مناسب، موفقیت چندانی در کاهش وزن کسب نمی کنند.
پرفسور هاترزلی می گوید "بر خلاف باور رایج که نحوه زندگی افراد را عامل اصلی در چاقی مفرط می داند، این تحقیق نشان می دهد که عوامل ژنتیکی نیز می تواند نقش مهمی در افزایش وزن داشته باشد."
تفاوتهای ژنتیکی
اساس نتایج به دست آمده از افرادی که در این تحقیق شرکت کرده اند، نیمی از اروپاییان سفید فقط یک گونه از این ژن مرتبط با چاقی را دارا می باشند و در بدن یک نفر از میان شش نفر از آنها دوگونه مختلف از این ژن وجود دارد.
این تحقیق که بوسیله بنیاد بریتانیایی "Wellcome" پشتیبانی مالی شده است با هدف بهبود آگاهی از عوامل چاقی و همچنین بیماریهای مرتبط با آن صورت گرفته است.
همچنین افرادی که از چاقی مفرط رنج می برند بیشتر از افراد دیگر در معرض ابتلا به بیماری مرض قند (دیابت) از "نوع دو" هستند.
مرض قند نوع دو معمولا در دوران بزرگسالی بروز می کند. در بسیاری از مبتلایان، عوارض این بیماری از طریق رژیم غذایی کنترل می شود اما در برخی دیگر، استفاده از دارو، معمولا به شکل قرص، نیز ضرورت پیدا می کند.
بهبود روشهای درمانی
به گفته محققان، نتایج این تحقیق از این لحاظ حایز اهمیت است که جزو اولین شواهد علمی در مورد نقش عوامل ژنتیکی در زمینه چاقی مفرط است و یافته های بیشتر در این زمینه به پیدا کردن روشهای درمانی جدید برای درمان چاقی مفرط منجر خواهد شد.
این تحقیق هیچگونه اطلاعاتی در مورد چگونگی عملکرد ژنهای مرتبط با چاقی را اریه نکرده است، ولی دانشمندان امیدواراند که در بررسیهای بیشتر به نتایجی در این زمینه دست پیدا کنند.
به دنبال مطالعاتی اعلام شده که اخیرا نشان داد اگر مردی ختنه شده باشد خطر آلوده شدنش به ویروس اچ آی وی در حین آمیزش با جنس مقابل به میزان شصت درصد کاهش مییابد.
تخمین زده میشود ختنه مردان در سطحی گسترده میتواند جان بالغ بر سه میلیون نفر را در بیست سال آینده نجات دهد و به نظر میرسد از این پس ، این روش به عنوان بخش کلیدی تدابیر سازمان ملل برای مبارزه با گسترش ایدز بکار رود.
کارشناسان بهداشتی همچنین هشدار دادهاند ختنه خطر ابتلا به ایدز را از میان برنمیدارد و مردان همچنان باید با استفاده از راههای جلوگیری از آلودگی، و امتناع از رفتارهای خطرآفرین، از خود محافظت کنند.
توصیههای کارشناسان بینالمللی به طور عمده در ارتباط با کشورهایی است که سرایت بیماری ایدز در میان مردان ناهمجنسگرا بالاست.
سازمان بهداشت جهانی و سازمان ملل میگویند در این مناطق، که عموما میزان ختنه هم در آنها پایین است، باید ختنه کردن فورا در دسترس همگان قرار بگیرد.
هشدار داده میشود که ختنه فقط یک تدبیر است که به تدابیر دیگر اضافه خواهد شد و جایگزین آزمایش اچ آی وی یاراههای پیشگیری یا درمان بیماریهای مقاربتی نمیشود.
کارشناسان بینالمللی همچنین گفتند مردان و زنان باید آموزش ببینند تا را درک درست رفتارهای خطرآفرین نداشته باشند
یک گزارش جدید زیست محیطی از آلودگی ۱۸ گونه از پرندگان ایرانی به ترکیبات جیوه خبر میدهد.
نشریه "تحقیقات محیط زیست" که در آمریکا منتشر می شود در آخرین شماره خود در فوریه ۲۰۰۷ نتایج یکی از تازهترین مطالعات انجام شده بر روی پرندگان ایرانی را منتشر کرده است.
این تحقیق جدید که با هدایت دو پژوهشگر برجسته ایرانی در زمینه محیط زیست، دکتر عباس اسماعیلی ساری و دکتر بهرام کیابی، انجام شده نشان میدهد آلودگی منطقهای وسیع از مناطق داخلی استان خوزستان تا کرانههای خلیج فارس به انواع آفتکشها، علفکشها و نشت مواد شیمیایی از مجتمع پتروشیمی بندر امام، منجر به آلودگی ۱۸ گونه از پرندگان ایرانی به ترکیبات جیوه شده است.
میانگین آلودگی گزارش شده برای این ۱۸ گونه در حدود ۹/۰ (نه دهم) میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن پرندگان بوده در حالی که این مقدار برای پرندگان شکاری به ۲/۱ (یک ممیز دو دهم) میلی گرم و به طور خاص برای "چرخ" که پرندهای شکاری از خانوادهی شاهین به شمار میرود به بیش از ۲ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن پرنده میرسد.
اثر عمده جیوه بر پرندگان در ایجاد تغییراتی نظیر کوچک شدن اندازه چنگالهای پرنده، کم شدن زمان مراقبت از تخم و اندازه تخم، کاهش زاد و ولد و بالاخره طول عمر کوتاهتر برای جوجههاست.
ردیابی جیوه در بدن پرندگان از طریق آزمایش پر آنها صورت میگیرد. در حقیقت ارتباط میان شریانهای خونی با پرها منجر به انتقال آلودگیهای موجود در خون به پرها میشود. به این ترتیب پر پرنده همواره شاخصهای مناسبی برای ارزیابی نوع و میزان درگیری جانور با آلودگیهای زیست محیطی به شمار میرود.
مطالعه مشابهی که در سال ۲۰۰۰ توسط پژوهشگران دانشگاه میلان در ایتالیا صورت گرفت نشان از آلودگی انواعی از پرندگان شکاری به فلزات سنگین نظیر جیوه، سرب و کادمیوم در دو کشور پاکستان و هند داشت. بنابراین آلودگی وسیع منطقهای به چنین فلزاتی دور از انتظار نبوده است.
بر اساس گزارش جدید میزان آلودگی در پرندگان گیاهخوار در پایین ترین حد قرار دارد اما در پرندگان شکاری بیمهرهخوار و بعد در میان پرندگان شکاری که از مهرهداران کوچک تغذیه میکنند افزایش مییابد.
چنین افزایش تدریجی حاکی از شدت آلودگی گیاهان و جانوران کوچک مهرهدار به ترکیبات جیوه است.
گرچه پژوهشگران میگویند یافتههای آنها در مقایسه با سایر مطالعات انجام شده نشان دهنده آلودگی کمتر پرندگان ایرانی است با این همه اعلام کردهاند که وجود ترکیبات جیوه در پر پرندگان حکایت از وجود آلودگی در سطح گستردهتری در منطقه دارد.
گروه زیست دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد