یک شیوه جالب درمانی: پیوند مدفوع!

«لارا تامپسون»، ۲۶ ساله بود که زندگی‌اش عوض شد. در ابتدای سال ۲۰۰۸، او مقیم «رُد آیلند» بود و در یک پژوهشکده پیشگیری از ایدز کار می‌کرد که ناگهان دچار بیماری اسهال و استفراغ شد.

او در ابتدا فکر کرد که دستگاه گوارشش دچار عفونت ویروسی شده یا نظم دستگاه گوارشش به خاطر استرس به هم ریخته و بنابراین تصور نمی‌کرد که مشکل‌اش، بیش از چند روز ادامه پیدا کند.

اما این طور نشد و لارا در عرض سه هفته، بین ۷ تا ۹ کیلوگرم از وزنش کم شد. به خاطر اسهال شدید، مجبور بود هر آن که احساس دفع به او دست می‌داد به دستشویی برود و نمی‌توانست سر کارش برود.

وقتی او با یک پزشک مشورت کرد متوجه شد که مشکل‌اش چیزی بیشتر از یک عفونت ساده ویروسی است. معلوم شد که دستگاه گوارش او با یک باکتری به نام کلستردیوم دیفیشیل Clostridium difficile آلوده شده است. به خاطر وجود مقاومت آنتی‌بیوتیکی، درمان عفونت با این باکتری دشوار است.

پزشکان، نخست او را با مترونیدازول درمان کردند که آثار جانبی نامطلوبی مثل تهوع و تشدید سردرد میگرنی را در لارا در پی داشت و منجر به درمان او نشد. داروی بعدی که برای تجویز شد، ونکومایسین بود که یک آنتی‌بیوتیک وسیع‌الطیف به حساب می‌آید. این آنتی‌بیوتیک هم مؤثر نشد و درمان با ونکومایسین باعث شد که عفونت قارچی هم بگیرد.

اوضاع برای لارا بدتر می‌شد و مسئولان محل کار او، از آنجا که می‌ترسیدند او عفونت را به بیماران حساس مبتلا به ایدز منتقل کند و شرایط این بیماران را بحرانی کند، از او خواستند که در محل کار حاضر نشود.

چندین ماه، اوضاع به همین روال ادامه یافت، انواع رژیم‌های دارویی برای لارا تجویز می‌شد و هیچ کدام موثر واقع نمی‌شدند، موهای لارا شروع به ریزش کرد و عضلاتش تحلیل رفتند. تا تابستان سال بعد او ۱۸ کیلوگرم از وزنش را از دست داده بود و ناامید شده بود.

اینجا بود که او در اینترنت دنبال درمان‌های جایگزین جستجو کرد تا اینکه به توضیحاتی در مورد یک شیوه درمانی خاض برخورد که در آن از هیچ دارویی استفاده نمی‌شد. این درمان عجیب، عبارت بود از «پیوند مدفوع»!

بله! اشتباه نخواندید: پیوند مدفوع یعنی قرار دادن مدفوع صاف و رقیق‌شده فردی با روده سالم در روده بزرگ یک بیمار!

این کار به این منظور انجام می‌شود که کلونی یا جمعیت باکتریایی یک بیمار با یک کلونی تازه و متفاوت جایگزین شود.

لارا در این زمان چیزی برای از دست دادن  نداشت و می‌خواست این درمان را امتحان کند. در این زمان او تقریبا بیشتر اوقات خود را در دستشویی می‌گذارند، گریه می‌کرد و دچار مشکل روحی شده بود.

او از چیزهایی که پیدا کرده بود، پرینت گرفت و پزشکی را پیدا کرد که آشنا باین شیوه درمانی بود. این پزشک «کالین کلی»، یک متخصص بیماری‌های دستگاه گوارش بود.

در اواخر اکتبر سال ۲۰۰۸، پیوند مدفوع به صورت سرپایی روی لارا انجام شد. مثل یک کولونوسکوپی، لارا قبل از پیوند، داروهای ملینی استفاده کرد که روده‌اش را پاک کرد. دوست پسر لارا هم دهنده مدفوع شد!

تنها در عرض دو ساعت بعد از پیوند مدفوع، لارا حس کرد که بهتر شده است و با گذشت سه سال از این پیوند، دیگر او دچار عفونت مجدد با کلستردیوم دیفیشیل نشده است.


روده بزرگ همه ما مملو از باکتری‌هایی است که با ما همزیستی دارند و بیماری‌زا نیستند، این باکتری‌های عرصه را برای رشد باکتری‌های بیماری‌زا تنگ می‌کنند. این جمعیت باکتریایی سودمند که به آنها فلورای نرمال روده بزرگ هم گفته می‌شود، تا زمانی که ترکیب طبیعی خود را داشته باشند، باعث مقاومت ما نسبت به عفونت با باکتری‌های مثل کلستردیوم می‌شوند. اما هر زمان که به عللی این ترکیب طبیعی به هم بخورد، روده ما مستعد بیمار شدن با باکتری‌های بیماری‌زا می‌شود.

اینجاست که «پیوند مدفوع» معنی پیدا می‌کند. دهنده نمونه مدفوع بهتر است یک آشنای نزدیک بیمار باشد، مدفوع صاف‌شده حاوی فلور میکروبی دهنده است که می‌توان آن را به شخص انما کرد یا با یک لوله بینی-معده وارد روده باریک شخص کرد.

البته پیوند مدفوع علاوه بر کاربرد درمانی در عفونت روده با کلستریدیوم در درمان بیماری کولیت اولسراتیو که شکلی از بیماری التهابی روده است، هم کاربرد پیدا کرده است.

 

cw345jhmrj7cprz2m5s9.jpg


دکتر الکساندر کروتس، یکی از پزشکانی است که تحقیقات زیادی در زمینه پیوند مدفوع انجام داده است

صحبت از باکتری‌ها مفید کردیم، آیا راهی نیست که بتوان این باکتری‌های مفید را به شکل دیگری به بدن انتقال داد؟ آیا فقط بیماران در موارد خاص باید به استفاده از باکتری‌های مفید روده‌ای فکر کنند؟

در اینجا لازم است، شما را با اصطلاحی به نام «پروبیوتیک» آشنا کنم، احتمال دارد که شما تبلیغات ماست‌های پروبیوتیک‌ را دیده باشید و این اصطلاح قبلا به گوشتان خورده باشد.

پروبیوتیک‌ها، مکمل‌های غذایی هستند که حاوی میکروب‌های زنده‌ای سودمندی هستند که باعث تغییر مطلوب در توازن میکروبی روده می‌شوند

 

389zlt7tcbbscmy4008l.jpg


 

فواید استفاده از پروبیوتیک‌ها متعدد هستند: جلوگیری از رشد باکتری‌های زیان‌آور کاهش کلسترول خون – کاهش مشکلات گوارشی افرادی که نمی‌توانند قند شیر را تحمل کنند- جلوگیری از سرطان روده – افزایش قدرت پاسخگویی دستگاه ایمنی به تحریکات خارجی، تولید ریزمغذی‌ها و


لارا تنها بیماری نیست که تحت این پیوند خاص قرار گرفته است. در حال حاضر شماری از پزشکان و بیماران تلاش دارند که پژوهش‌های بیشتری در مورد پیوند مدفوع انجام دهند و این شیوه درمانی را استاندارد کنند.

اما جا انداختن این شیوه درمانی چندان ساده نیست و در حال حاضر درمانی است که توسط متخصصان بیماری‌های دستگاه گوارش فقط در مراکز درمانی خاص و برای بیمارانی که مسئله را درک می‌کنند، انجام می‌شود.

برای اینکه پیوند مدفوع از سوی جمعیت بیشتری مورد پذیرش قرار بگیرد، باید پژوهش‌های بالینی بیشتری صورت بگیرد تا نتایج درمانی دریافت‌کنندگان پیوند مدفوع با کسانی که بدون پیوند، درمان می‌شوند، مورد مقایسه قرار بگیرند. البته نخست باید سازمان غذا و داروی آمریکا، مجوز شروع این پژوهش‌ها را بدهد و از آنجا که این سازمان به صورت معمول فقط داروها، دستگاه‌ها و فراورده‌های زیستی و بافتی را مورد بررسی قرار می‌دهند، ممکن است پیوند مدفوع با هیچ یک از قوانین فعلی این سازمان همخوان نباشد.

منابع: wiredzistamoozویکی‌پدیا

 

 



میکروسکوپ الکترونی


این تصویر آسمان و صخره های سنگی زیبا نیست. بلکه عکسی است که توسط یک میکروسکوپ الکترونی از ترک های روی یک فلز هنگام خم شدن گرفته شده است. ‏ ‏ این تصویر برنده مسابقه FEIدر بهترین تصویر میکروسکپی سال ۲۰۱۱ شده است.
 
 
 

 این یکی رتبه دوم مسابقه را از آن خود کرده از آلوئول های درون ریه انسان تهیه شده و گلبول های قرمز را در حال تبادل اکسیژن در عروق خونی نشان می دهد. ‏
 
 
تصویر یک «مایت» که برنده رتبه سوم شده است. «مایت»‌ موجودی میکروسکپی است که به وفور در خانه ها و به خصوص در فرش و گرد و خاک پیدا می شود. این موجودات کوچک یکی از عوامل اصلی به وجود آورنده انواع آلرژی ها، اگزما و آسم به حساب می آیند. ‏ ‏ حالا که تصویرشان را هم دیدیم کاملا مشخص است که از چنین ابهتی این کارها به خوبی بر می آید!
 
 

هورمون های که شما را عاشق و فارغ می کند !

سال‌هاست که علم در حال کاوش منشأ عصبی- زیستی احساسات ماست. داستان پریان پر است از عشق در اولین نگاه، ازدواج، بچه‌دار شدن، خوشبخت زندگی کردن و مرگ. باوجود مشغله‌های دنیای امروز، داشتن چنین زندگی‌ای، آرزوی هر زوجی است...

همه مرد و زن‌هایی که با هم ازدواج می‌کنند، دوست دارند زندگی‌شان دوام داشته باشد. دانش امروز نشان می‌دهد احتمالا نوع عمل هورمون‌های ما در داشتن یک زندگی سعادتمند دخیل هستند.

در اولین برخورد، بدن شما و فرد مقابلتان اطلاعات متفاوتی را رد و بدل می‌کنند. تبادل اطلاعات با فرومون‌ها، نوعی ترکیبات حیاتی که از غدد لنفاوی زیر بغل، اطراف اندام‌های جنسی  ترشح می‌شوند، انجام می‌‌گیرد. فرومون‌های آزاد شده از بدن فرد این اطلاعات را به طرف مقابل در غده‌ای واقع در زیربینی انتقال می‌دهند. به دلیل همین ترکیب های حیاتی است که هر فردی بوی مخصوص به خود را دارد و طرف مقابل قادر به تشخیص این بوست. زنان بهتر از مردان می‌توانند از روی بوی بدن افراد به اطلاعات آنها دست پیدا کنند و مثلا میزان جاذبه جنسی یا خیانتکار بودن یا نبودن مردان را تشخیص دهند.

بعد از طی مرحله نخست، در صورتی که نگاه، خنده یا ژستی از فرد مقابل باعث جذب زن یا مرد شود، شخص احساس می‌کند عاشق طرف مقابل است. دلیل آن هم افزایش آدرنالین در بدن است که فعالیت مغزی را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود فرد احساس خوبی داشته باشد. وقتی فردی حس می‌کند عاشق طرف مقابل شده، حالت سرخوشی به او دست می‌دهد و این حالت نتیجه فعالیت فنیل اتیل آمین یا نوعی آمفتامین مغزی طبیعی است که در شکلات هم وجود دارد و انرژی و اشتیاق فرد را افزایش می‌دهد. البته اثر فنیل اتیل آمین دوام چندانی ندارد و برای اینکه این حالت در فرد بماند به فعالیت‌هایی نیاز است تا دوباره سبب ترشح آن شوند.

طبیعت برای آنکه شما را همچنان مجذوب همسرتان نگه دارد، ماده دیگری در گنجه دارد. دوپامین، حامل عصبی، مسبب حس خوشبختی و آرامش است. اکسی توسین هم هورمونی است که «بانوی عشق» لقب گرفته است. صدای فرد مورد علاقه، خاطرات شیرین، حتی یک نگاه مهربان باعث ترشح این هورمون در بدن می‌شود. اکسی توسین به‌مقدار بسیار زیادی در اولین رابطه عاشقانه در بدن ترشح می‌شود و البته این هورمون عامل انقباض‌های دوره زایمان است.

وقتی دو نفر به هم وابسته می‌شوند و اعتماد کامل بینشان شکل می‌گیرد، ترشح این هورمون در بدن آغاز می‌شود و در حقیقت می‌توان گفت این هورمون جزو معدود هورمون‌هایی است که ترشح آنها نه تنها دلایل فیزیولوژیک، بلکه احساسی دارد. اکسی توسین باعث وابسته شدن و عشق دو فرد به هم می‌شود و افراد را به داشتن رابطه زناشویی مکرر، یک زندگی بادوام، داشتن فرزندان و...ترغیب می‌کند. شاید این سوال در ذهنتان پیش بیاید که با وجود ترشح این هورمون، چطور همسران عشق را فراموش می‌کنند و جدا می‌شوند؟

در جواب باید گفت برای ترشح مداوم این هورمون لازم است که زوجین دینامیک و فعال باقی بمانند. به مرور زمان میزان دوپامین ترشحی بدن کاهش می‌یابد و از میزان اشتیاق کاسته می‌شود. برای افزایش آن لازم است زن و مرد خلاق باشند و مدام در مورد خاطرات یا آرزوهایشان صحبت کنند. هر جرقه‌ای می‌تواند سبب ترشح اکسی توسین شود. اگر جرقه‌ای نباشد، طبیعی است که به مرور آتش خاموش می‌شود.

برای تداوم زندگی، ایجاد خلاقیت و تازگی بر عهده جنس مونث است در غیر این صورت عشق به راحتی از بین می‌رود و کاری از دست هورمون‌ها برنمی‌آید.

مبتلایان به بیماری‌های قلبی و عروقی میگو بخورند

یک متخصص قلب و عروق گفت: میگو سرشار از ویتامین B12 است و به کاهش خونی «هموسیستئین» که یکی از عوامل مهم ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی است، کمک می کند.

دکتر مینا کاویانی ، افزود: اسیدهای چرب امگا 3 موجود در میگو به دلیل برخورداری از خاصیت ضدالتهابی در پیشگیری از تشکیل لخته خون، آریتمی‌های قلبی (بی نظمی ضربان قلب) و کاستن از فشارخون بالا و کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی بسیار موثر هستند.

وی گفت: میگو یک منبع غنی از سلنیوم است و تحقیقات نشان می‌دهد که با افزایش دریافت منابع غذایی حاوی سلنیوم، احتمال بروز سرطان کاهش می‌یابد.

یک متخصص قلب و عروق افزود: اغلب افراد درباره نوع و مقدار چربی میگو دچار سردرگمی می‌شوند این در حالیست که چربی میگو کم، اما مقدار کلسترول آن زیاد است. به همین دلیل بعضی افراد به ویژه بیمارانی که کلسترول خون آنان بالاست، ممکن است از خوردن میگو پرهیز کنند.

وی با بیان اینکه ماهی و میگو جزو مواد غذایی حساسیت‌زا هستند، توصیه کرد: افرادی که سابقه و استعداد ابتلا به آلرژی یا حساسیت غذایی دارند باید طبق نظر پزشک و متخصص تغذیه، این مواد غذایی را مصرف کنند. آنان همچنین برای آگاهی بیشترازعلایم و نشانه‌های آلرژی غذایی لازم است با متخصصان مشورت کنند.

دکتر کاویانی در پایان گفت: میگو دارای موادی به نام «پورین» است که می توانند در بدن به اسید اوریک تبدیل شود. تجمع بیش از حد پورین‌ها و اسید اوریک در بدن موجب تشدید عوارض بیماری‌هایی مانند نقرس و سنگ کلیه می شود.